donderdag 23 februari 2017

Week tegen Pesten: Ongelukkig in de jaren '70.




We zijn bijna op het einde van deze rubriek: Week tegen Pesten. De week loopt op zijn einde, maar daarom wil ik er niet mee stoppen om er aandacht aan te schenken! Vandaag het verhaal van iemand anoniem, die in de jaren '70 al het pestgedrag beleefde... 

Bedankt om jouw verhaal met ons te delen! 

Liefs, Silvy 


"Het pesten begon al in de lagere school bij de zusters, wij werden enorm gepest met onze familienaam. Maar al bij al viel daar het pesten nog mee want ikzelf trok me er niet veel van aan en liet ook niet zien dat dit me wel degelijk pijn deed.

Het begon allemaal erger te worden in de middelbare school, ik droeg een beugel en lispelde daardoor een klein beetje en daarom werd natuurlijk gelachen en gescholden. Ik probeerde me ook daar niet te veel van aan te trekken maar het pesten werd erger en erger.

Tijdens de rit op woensdag namiddag met de schoolbus was er geen begeleiding, wij als tieners werden verondersteld braaf te zijn en " verstandig " genoeg om geen kattenkwaad uit te halen. 't Was daar dat al het pesten nog verergerde...
Een groepje van een zestal oudere jongens zochten meestal één slachtoffer uit op de bus en die werd dan hun " prooi " ze knipten slierten uit mijn haar, maar ze noemden het uitdunnen. Ze knipten eens alle knopen van mijn bloes, spoten inktbuisjes uit over mijn kleding of vonden het grappig om mijn boekentas gewoon uit te gieten op de bus vloer. De andere tieners die in de bus zaten vonden dat natuurlijk allemaal best grappig, ze deden dan wel niet mee maar ze verdedigden me ook nooit."



"Ik probeerde me telkens te verweren maar als meisje van 13 ben je tegen die jongens van 16 - 17 helemaal niks. Ook in school zelf werd er enorm gepest, meestal door de jongens, moet ik hier wel zeggen. Ze goten opzettelijk een bord soep over onze schoot, of ze morsten hun dessert pal boven ons hoofd. Ja, hier was er dan wel begeleiding in de eetzaal maar de leraars vonden het best ook wel grappig en zagen het altijd als een " ongelukje ".

Op een woensdagnamiddag tijdens de schoolbus rit naar huis, was ik dat pestgedrag van die enkele jongens zo beu dat ik een vlaag van woede er één bij zijn hemd heb vastgepakt, en ik trok in één ruk alle knopen van zijn hemd!
De jongens lieten me dan gerust en zochten een ander slachtoffer. Maar daarmee was het pesten niet gedaan, integendeel. Alle meisjes op de bus waren verliefd op die knappe jongen en het was juist bij hem dat ik al die knopen van zijn hemd had getrokken, dus kreeg ik nu al de meisjes op mijn dak. Ze wisten me altijd te vinden op de speelplaats, goten parfum over me heen, hielden me met 4 meisjes tegen en lakten mijn nagels net voor de les huishoudkunde. Parfum en nagellak was in de les verboden dus kreeg ik altijd straf en een flinke uitbrander."


"Dat pesten is pas opgehouden toen ikzelf een ander meisje dat enorm werd gepest ben gaan verdedigen, zowel tegenover de lerares als tegen de directeur van school. Ik mocht van de directeur mijn hele verhaal doen en wonder boven wonder geloofde hij me, hij wist best dat ik de waarheid sprak. Er werd niet in groep gepraat toen, het enige wat wij zagen dat er één van de jongens niet meer naar school kwam en de 5 andere werden een week geschorst van school.
Het meisje dat ikzelf had verdedigd werd voor nog 3 jaar mijn beste vriendin op school en nu na meer dan 40 jaar heb ik terug contact met haar via Facebook.

Moest er toen een praatgroep hebben bestaan over pesten zou ik daar zeker bij geweest zijn, het is een regelrechte plaag al dat gepest en tegenwoordig met de middelen die er nu zijn loopt het sneller uit de hand dan m'n zou denken.

STOP pesten, je maakt er iemand ongelukkig mee!"


Anoniem iemand uit de jaren '70.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Deel je gedachten over deze blog , jouw mening is altijd welkom!