Gisteren was echt een beu dag,
want hij was even verdwenen mijn glimlach.
Inderdaad, het is hier niet altijd rozengeur en maneschijn,
want het kan niet altijd perfect zijn.
Kindjes die heel de zetel rond hoppen,
en met stiften kleuren op de gezichtjes van de poppen...
Ruzie om een gekreukte tekening en veel gedoe,
ik was het beu en ik ben moe.
Teveel geluid rond mijn oren,
ik kon het even niet meer aan horen.
Krokodillen tranen, een pruillip en veel geblijt,
mijn engelen geduld raakte ik bijna kwijt.
Als straf heeft er eentje in de hoek gestaan,
tot alles weer rustig was en gedaan.
Een knuffel en een kus, lief en zoet,
maakte nadien weer alles goed!
Want weet dat mama jullie graag ziet,
al zijn jullie beiden een dikke deugniet!
- MaMa -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Deel je gedachten over deze blog , jouw mening is altijd welkom!