Wat
niemand je verteld …
maar toch is het écht zo in
ons leven! ( Deel 3 )
Ouders, vrienden of familie onder elkaar. We
kunnen wel eens vragen en vergelijken naar elkaars zwangerschap. Maar zullen we
echt alles aan elkaar vertellen? De andere kant van zwanger zijn:
Die details over het overgeven en de
misselijkheid, de pijnlijke steken in de onderrug, maagzuur, krampen, weeën,
striemen, lekkende borsten, … Die biechten we zelden op tegen elkaar. Want de
omgeving zegt dat we moeten genieten van onze zwangerschap. Mooi zijn. We
spreken zelden over de erge pijn. Of over het feit dat we ons als vrouw dik
voelen.
Onze echte diepe gevoelens houden we lever voor onszelf. Hoe we vloeken om ons toch in die ene broek te wurmen, of hoe klote we het vinden niet sexy in een kleedje te kunnen rondlopen met die in de weg zittende dikke buik.
Om maar te zwijgen over de bedtime – stories onder de lakens… Nauja, valt niet echt zoveel over zeggen als je zwanger bent. Of net wel? Dat onze hormonen zo hoog staan dat we het nog elke dag zouden willen… :-)
Onze echte diepe gevoelens houden we lever voor onszelf. Hoe we vloeken om ons toch in die ene broek te wurmen, of hoe klote we het vinden niet sexy in een kleedje te kunnen rondlopen met die in de weg zittende dikke buik.
Om maar te zwijgen over de bedtime – stories onder de lakens… Nauja, valt niet echt zoveel over zeggen als je zwanger bent. Of net wel? Dat onze hormonen zo hoog staan dat we het nog elke dag zouden willen… :-)
Ik zelf mag zeggen dat ik erg
genoten heb van mij drie zwangerschappen. Schoppen tegen de ribben of tegen de
blaas, rugpijn en ’t zuur. Maar ik mag zeker niet klagen als ik andere verhalen
hoor. En als je nadien dat kleine wondertje in je armen houd… Dan zijn al die
pijnen net ietsje minder erg.
- Mama -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Deel je gedachten over deze blog , jouw mening is altijd welkom!